#### เรื่องอาจจะยาวหน่อยนะครับ เพราะอยากระบายความโง่ของตัวเอง 5555+ #### แต่เดียวจะสรุปตอนท้ายสั้นๆนะครับ
สืบเนื่องมาจากเรากำลังอกหักหลังจากวันวาเลนไทน์ เราก็ฟรุ้งซ่านจะบ้าตาย เลยเข้าไปในแอฟโทรศัพท์แอฟนึงเจอเพื่อนที่เคยแอดไว้แต่ไม่เคยได้คุยเลย แต่ได้ฝากข้อความไอดีไลน์ไว้ผมจึงแอดไปคุยด้วย
วันนั้นเป็นวันที่ 28 ก.พ เราอกหักเสียใจมาก(คนที่เคยคุยกัน อยู่ดีๆก็หายไปแล้วบล็อกเบอร์โทรศัพท์ติดต่อไม่ได้เลย ) เราชับรถไปพัทยาคนเดียวนั่งกินเบียร์ขวดนึง พอเบียร์หมดส่างเมาเวลาก็ 3 ทุ่มนิดๆ เทอก็ตอบไลน์มา คุยกันไปมาปกติเราก็ถามกินข้าวยัง เทอบอกว่ายัง "รอคนเลี้ยง" ขากลับเราก็เลยแวะไปใกล้ๆบ้านเทอและแวะไปกินก๋วยเตี๋ยวไก่แถว ท.อ.ท ครั้งแรกที่เจอเทอ เทอตัวเล็กขาวน่ารักมากๆสเป็คเลย ดูคราวๆอายุน่าจะประมาณ 20 - 21
หลังจากนั้นวันที่ 1 และ 2 เราไม่ได้ติดต่อเทอไม่ได้เลยและคิดว่าเทอคงไม่ได้อะไรกะเราไม่อยากคุยกะเรา
จนมาถึงวันที่ 3 มี.ค ตอนเช้าเราเพิ่งออกกำลังกายเสร็จประมาณ 6 โมงกว่าๆ เกือบ 7 โมงเช้า เทอทักไลน์มาขอให้เราซื้อโจ็กไปให้เทอ เทอบอกเพิ่งตื่นหิวมาก ด้วยการที่เราชอบเทอเป็นทุนเดิมและคิดว่านี่เป็นการซื้อใจรึป่าว จึงตัดสินใจซื้อโจ๊กและรีบขับรถไปส่ง ปรากฏว่ารถติดครับ ไปถึงเกือบ 8 โมงครึ่งทำให้เราไปทำงานไปทันสายแน่นอน หลังจากส่งโจ๊กเสร็จขากลับคิดว่าไปทำงานไม่ทันเลยแวะทำบุญที่วัด ขอพรเรียบร้อย ขอให้เจอคนที่รักเราทีเถอะสาธุๆๆๆ (อารมณ์นั้นฟรุ้งฟริ้งมากๆมีความสุข) หลังจากทำบุญเสร็จจึงโทรไปหาเทอ ถามว่าโจ๊กอร่อยมั้ย เทอบอกว่าไม่อร่อยเรารู้สึกเฟลมากๆๆ
หลังจากนั้นเราตัดสินใจลางานเลยครับ คิดในใจเอาว่ะไหนๆก็ไหนๆเดินหน้าลุย (ม) เลยยยยย ชวนไปดูหนังเลยครับ เวลาประมาณ 10 โมง ไปถึงเดอะมอลล์บางกะปิ ปรากฏว่าหนังที่จะดูรอบแรก 11.30 ไม่รู้จะไปรอที่ไหนเพราะห้างก็ยังไม่เปิด ตัดสินใจใหม่ชวนไปทะเลดีกว่า จึงสรุปว่าไปบางแสนกัน หลังจากไปบางแสนกินอาหารทะเลเสร็จเวลาประมาณบ่ายสาม เราจึงถามว่าอยากไปไหนอีก เทอบอกอยากไปให้อาหารลิง เราจึงพาไปให้อาหารลิงที่เขาสามมุกหลังจากให้อาหารเสร็จ ก็ถามเหมือนเดิมว่าอยากไปไหนต่อ เทอบอกว่าไม่อยากกลับเราจึงโทรหาเพื่อนที่พัทยา ปรากฏว่าเพื่อนหยุดงานพอดี และ พรุ่งนี้ก็เป็นวันที่ 4 มี.ค ซึ่งเราก็หยุดงานพอดี ปรากฏว่าไปพัทยากันต่อ เมื่อไปถึงพัทยาก็แวะไปช้อปปิ้งหาซื้อชุดกะว่าคืนนี้จะไปเที่ยวผับนัว เพราะว่า ไทเท มาพอดี อะไรจะเหมาะขนาดนั้นๆๆ อะไร อะไร ก็เป็นใจไปหมดคิดในใจ เลยลองถามเทอๆ คืนนี้นอนห้องเพื่อนเรานะ แต่เทอทำหน้าเหมือนไม่อยากนอนที่นี่ เราเลยถามว่าไปเปิดห้องมั้ย เทอบอกตามใจเราเลยไม่รอช้ารีบไปเปิดห้องคิดในใจ คืนนี้ (ย) แน่ 5555+ ความหื่นกำเริบทันที รู้สึกเหมือนเทอให้ท่า
พอถึงเวลาประมาณ 2 ทุ่ม จึงไปหาที่วอมที่บาร์ แถวหาดพ้ทยา ระหว่างที่วอมก็ก็คุยกันปกติ เทอบอกว่าไม่ได้เอาบัตรประชาชนมา เราก็เลยตรงลงว่าถ้าเข้าผับไม่ได้ก็ค่อยมานั่งร้านชิวๆกันก็ได้ ระหว่างคุยๆไปเทอก็เริ่มเล่าเรื่องของเทอ ว่าเที่ยวอย่างที่โน้นนั้นนี่ และเทอก็บอกว่าเทอนี่สายน้ำแข็ง(ice) เทอเลยไม่ค่อยกินเหล้า คิดในใจงานนี้เจอตัวแม่ซะแล้ว หลังจากวอมกันก็ใกล้ได้เวลาไปต่อ เทอมากระซิบบอกว่าเทอ อายุยังไม่ถึง 20 เพิ่งอายุ 16 โอ้วแม่เจ้า ช็อคครับพี่น้อง หลังจากรู้ผมจึงบอกเพื่อนว่า ง่วงแระแล้วจึงแยกย้ายกลับห้องพัก หลังจากกลับถึงห้องก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะในหัวสมองเราก็กลัว เพราะเทออายุแค่ 16 กลัวจะเจอหลอก คิดว่าเป็นพวกต้มตุ่นรึป่าว แต่ระหว่างที่นอนด้วยก็มีแค่กอดแต่ก็กอดแป็บเดียวก็เมือยละ เราจึงแยกกันนอนตามสบาย (เอ่อระหว่างที่กอดเทอบอกว่า "อดทนได้มั้ยรอไปก่อนนะ" ประโยคนี้ทำให้เรารู้สึกคิดว่านี่เป็นความรักรึป่าว T_T) พวกเรานอนกันตั้งแต่ตี 2
แต่เราสะดุ้งนาฬิกาปลุกตื่นตั้งแต่ ตีห้ากว่าๆนอนไม่หลับเพราะปกติเราจะตื่นไปออกกำลังกาย แต่เทอตื่นเอาเกือบเที่ยงเช็คเอ้าเกือบไม่ทัน (มันคืออาการของสายน้ำแข็ง)
วันที่ 4 มี.ค หลังจากนั้นพวกเราก็ไปกินข้าว และ ไปถ่ายรูปกันที่เขาชีจรรย์ และกับเข้ากรุงเทพ ถึงกรุงเทพเกือบทุ่มแวะไปส่งเทอเอาของที่เพื่อนและเอาโทรศัพท์ไปซ่อม แถว เคหะ ร.ก (ช่วงที่อยู่ด้วยกันเทอไม่ยุ่งกะโทรศัพท์เลย ที่แท้ก็โทรศัพท์เสียนิเอง) หลังจากนั้นเราก็ไปส่งเทอที่ห้อง แถว ร.
วันที่ 5 มี.ค เราไปทำงานปกติ ไม่ได้คุยกันทั้งวัน จนถึงตอนเย็นเทอบอกว่าเพิ่งตื่น ไม่รู้ว่าจริงป่าวเราเริ่มสงสัยละว่าหายไปทั้งวัน จะโผล่มาตอนจะใช้งานเราอย่างเดียว (**ช่วงที่โทรศัพท์เอาไปซ่อมเทอบอกว่าเล่นไลน์ในคอม) 555+ คิดในใจนี่คนรักหรอคนใช้กันแน่ แต่ไม่สนใจคิดในใจเอาความรักความจริงใจเข้าสู้ต้องอดทนต้องอดทน พอไปรับเทอที่ห้องแถว ร. และ ขับรถไปส่งเอาโทรศัพท์ แถว เคหะ ร.ก ปรากฏว่ายังซ่อมไม่เสร็จ พวกเราจึงไปขับรถเล่นเพราะไม่รู้จะไปไหนเทอก็ไม่อยากกลับห้อง เชื่อปะครับเราขับรถทั่วกรุงเทพ 100 กว่ากี่โล หลังจากนั้นก็กลับมาส่งที่ห้องแถว ร. ก่อนเที่ยงคืน
วันที่ 6 มี.ค เราก็ไปรับและพาไปเอาโทรศัพท์ที่ เคหะ ร.ก หลังจากนั้นก็ขับรถเล่น มาถึง กกท. เดินเล่นซื้อของกิน (จะบอกว่าเทอตัวเล็กแต่กินเก่งมากๆ น่าจะเป็นผลจากน้ำแข็ง) หลังจากเดินเสร็จคราวนี้ไม่ได้ไปส่งที่ห้องเทอให้ไปส่งที่ ..ลาดกะบัง เทอจะไปหาเพื่อน และชวนเพื่อนไปห้องเพื่อนอีกคนที่บอกว่าเป็นตุ๊ดเพื่อที่จะไปเล่นน้ำแข็ง (นะตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูก เพราะเหมือนมีความรู้สึกดีๆให้ไปแล้ว และไม่กล้าขัดใจ555+ กลัวโดนเด็กหลอก) หลังจากส่งเสร็จเราก็กลับบ้าน พอถึงบ้านก็โทรหาเทอ เทอบอกว่ากำลังกลับห้อง เราก็ฝันดีแยกย้ายปกติ
วันที่ 7 มี.ค เทอมีนัดจะไปทำบุญครอบครัวที่ต่างจังหวัด ตอนแรกคิดว่าคงไม่ได้เจอกันละวันนี้ แต่รู้มั้ยครับเทอไปเล่นน้ำแข็งที่ห้องเพื่อนจ้าาาา ใจสลายมากๆเหมือนโดนโกหก เทอสัญญาว่าจะพอแล้วจะไม่เล่นแล้ว สรุปตอนบ่ายเราขับรถไปรับที่ คอนโด ด.อ.ร ของเพื่อนเทอ ประมาณบ่าย 3 และพากลับเข้ามาเอาของที่ห้อง แถว ร. จากนั้นไปรับป้าของเทอที่ ร.ก แล้วก็ไปรับ ย่าของเทอต่อที่ ตลาดมีน แล้ว จึงตีรถออกไปส่งที่ต่างจังหวัดเพื่อที่จะไปทำบุญญาติที่วัดในวันที่ 8 มี.ค ตอนแรกเทอตั้งใจไปนอน (เทอเป็นคนที่กลัวญาติและเข้ากะญาติๆไม่ค่อยได้ เทอว่าอย่างงั้น) สุดท้ายหลังจากส่งเสร็จเทอก็ติดรถกลับมาพร้อมกะเรา และให้เราไปส่งที่ห้องเพื่อนแถว เคหะ ร.ก
วันที่ 8. มี.ค เราตื่นไปรับที่ เคหะร.ก ถึงเวลา 9 โมง เทอเพิ่งอาบน้ำเสร็จ และไปทำไดร์ผมที่ร้าน กว่าจะเสร็จก็ 10 โมง แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าทำบุญกันตอน 10 โมง เราถึงกะเหยียบรถไปสุดฝีมือเลย คราวนี้เทอเอาเพื่อนเทอไปเป็นไม้กันญาติๆด้วย เพราะกลัวญาติๆเข้าใจผิดคิดว่ากลับบ้านไปนอนก่ะเราเมื่อคืน
หลังจากทำบุญเสร็จ เวลาบ่ายโมง พวกเรา 3 คนไปเที่ยวกันต่อที่ชลบุรี แวะร้องคาราโอเกะ และ ไปให้อาหารลิงอีกครั้งเพราะเทออยากไปอีก หลังจากนั้นก็ไปนั่งกินข้าวที่หาดบางแสน กว่าจะกลับถึงกรุงเทพก็ 2 ทุ่มกว่าๆ แวะไปส่งเพื่อนที่ เคหะ ร.ก และไปส่งเทอที่ห้องแถว ร. ก็เกือบ 4 ทุ่ม
****** วันนี้ก่อนเข้าไปส่งเทอที่ห้อง เทอบอกว่าเทอมีเสี่ยเลี้ยง หัวใจเราแทบจะวายอีกครั้ง แต่ทำไงได้ให้ใจไปแล้วทุ่มไปแล้ว
********* ผ.ช แถวๆนั้น เทอบอกว่าเป็นแฟนเทอหมด เด็กใน 7-11 ยังงี้ เวลาซื้อของที่ 7-11 แถวห้อง ผมต้องลงรถไปซื้อให้ตลอด ซอยนั้นมี 7-11 อยู่ที่เดียว
*************ใกล้จบแล้วครับ
วันที่ 9 มี.ค วันนี้อยู่ดีๆเทอก็มาขอยืมเงินครับ แต่ก็ไม่เยะ 1500 บาท บอกว่าจะเอาไปจ่ายค่าห้องพอเงินที่จะจ่ายค่าห้องเอาไปรักษาพ่อ และเทอบอกว่าจะคืนวันที่ 11 ระหว่างทางที่ไปหาเทอไลน์มาบอกว่าอย่าบอกน้านะว่าเทอยืมเงินเรา (ตอนแรกน้าเทอจะติดรถมาลงปากซอยแต่เราไปถึงช้าเพราะรถติด)
แต่เราก็ยังไม่ได้กดตังติดตัวไปให้เทอ เพราะถ้ากดไปให้เทอแล้วกลัวเทอไม่ออกมากินข้าวด้วยกัน หลังจากเจอกันก็กดตังให้เทอ 1500 เทอบอกว่าให้กลับไปส่งที่ห้องจะเอาตังไปจ่ายค่าห้องและจะขึ้นไปเอาของที่ห้อง (แต่เพื่อนๆรู้มั้ยครับ เทอเอากุญแจห้องทิ้งไว้ในรถเรา เรานี่อดสงสัยไม่ได้ว่าเข้าห้องไปเอาของได้ยังไง มีใครอยุ่ในห้องรึป่าว ??? เทอบอกว่า อยู่คนเดียว มีน้ากะพ่อแวะมาหาบ้าง) หลังจากที่เทอบอกว่าจ่ายค่าห้องและเอาของเสร็จ เทอให้เราไปส่งที่คอนโดเพื่อน ไปเอาสายชาจ คอนโด ด.อ.ร ถนนครีนนครินทร์ หลังจากนั้นก็แวะมากินโจ๊กแถว ท.อ.ท หลังจากกินโจ๊กเสร็จ ก็ให้ไปส่งคอนโดแถวลาดพร้าว (เราเริ่มเอ๊ะใจ ไปส่งคอนโดมีแต่เพื่อนที่เป็นตุ๊ด ) แต่ที่ดูๆจากเพื่อนในเฟสแล้ว แมร่งไม่มีตุ๊ดเลย
วันที่ 10 มี.ค วันแห่งโลกาวินาศศศศ
เรากำลังปั้นจักรยานไปทำงาน เข่านี่ทรุดเลย "สุดท้ายเป็นได้แค่เพื่อนกัน"
คิดในใจไม่เป็นไรเป็นเพื่อนกันก็ยังเทคแคร์ได้นิหว่า
วันที่ 11 มี.ค วันนี้ทั้งวันเราไม่กล้าทักไปเลยเพราะกลัวเทอจะคิดว่าเราทวงเงิน แต่ด้วยการที่อยากคุยจึงทักไลน์ไปหลังเลิกงาน
17.21 เธอตื่นยัง
17.22 จะให้เข้าไปเอาตังมะไร
20.13 ตื่นแล้วตอบด้วยนะครับ
*********ความจริงเทอตื่นตั้งนานแระแต่ไม่ยอมอ่านไลน์ สรุปว่าเทอ ลบเฟสเราและบล็อกเฟสเรา เราจึงโทรไปหาก็ตัดสายทิ้ง แต่ยังไม่ได้บล็อกเบอร์
ซักพักก็บล็อกไลน์เราอีก เราไม่รู้จะทำไงเลยส่งข้อความไปหาเทอ ขู่ซะเลยย
**** สรุป *****
1. เรารู้จักและคุยเทอประมาณ 12 วัน
2. ตังที่เสียไปจากที่ไปเที่ยวค่าน้ำมัน-แก๊ส และ ที่ยืมหลังสุด ประมาณ 7000
3. ระยะทางที่ขับรถวัดได้ ประมาณ 1700 กิโลเมตร
4. ยังไม่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง จับมือเรายังไม่ค่อยกล้าจับเลย ตอนกอดก็ได้แต่แตะไหล่จากข้างหลัง
5. เรารู้จักบ้านญาติเทอ และ เราตามหาเฟสของญาติๆเทอที่เคยไปรับและพาไปส่งได้แล้วแต่ยังไม่ได้แอด
6. เรื่องเทอเล่นน้ำแข็งทางญาติๆน่าจะไม่รู้
7. เทอ อายุ 16 กำลังจะเข้า 17 และโดนไล่ออกจากโรงเรียนแล้ว
คำถามคือ เราก็ไม่ได้คิดมากนะ ได้เป็นเพื่อนก็โอเคแล้ว แต่ความรู้สึกที่เฟลคือ โดนบล็อกเฟสบล็อกไลน์ ไม่รับโทรศัพท์ เพราะเรื่องเงินแค่ 1500 เสียใจสุดๆ เราควรจะปล่อยเด็กคนนี้ หรอ จะจัดการเท่าที่จะทำได้ เช่น ติดต่อญาติๆบอกให้ญาติๆเด็กคนนี้ได้รับรู้ไว้ ถ้าปล่อยก็จะทำให้ไปหลอกคนอื่นอีกรึป่าว
เราแค้นมากมาก ถ้าเทอตั้งใจหลอกเราตั้งแต่ต้น **เทอเป็นนางมารร้าย**
****จบแล้วนะครับ ยาวหน่อยนะครับ เรานี่อยากละลายน้ำแข็งให้หมดโลกจริงๆ ทำอนาคตของชาติพัง ****
อัพเดท วันที่ 13 มี.ค วันนี้เป็นวันเกิดเทอ เทอปลดบล็อกเฟสและทักเฟสเรามาทวงของที่อยู่ที่เรา มีกระเป๋าสะพายหนัง 1 ใบ ก่ะหมวกอีก 1 ใบ เทอบอกว่าเอาไปคืนเทอด้วยนะแต่เทอไม่มีตังคืนให้เราหรอก ตอนนี้ใจเราอ่อนไหวคิดอยู่ว่าจะเอาของไปคืนหรอว่าให้เทอมาเอาเองเพราะว่าเราขอที่อยู่เพื่อที่จะส่งของไปให้แต่เทอบอกให้เอาเข้าไปฝากไว้ที่หอเลย แต่เราไม่อยากไปแถวนั้นเลย ไม่อยากไปเจอความทรงจำเดิมๆ เศร้าใจมากๆ
จะทำยังไงก่ะผู้หญิงแบบนี้ดีครับ จะปล่อยไป หรอ จะตามแก้เผ็ดดี
สืบเนื่องมาจากเรากำลังอกหักหลังจากวันวาเลนไทน์ เราก็ฟรุ้งซ่านจะบ้าตาย เลยเข้าไปในแอฟโทรศัพท์แอฟนึงเจอเพื่อนที่เคยแอดไว้แต่ไม่เคยได้คุยเลย แต่ได้ฝากข้อความไอดีไลน์ไว้ผมจึงแอดไปคุยด้วย
วันนั้นเป็นวันที่ 28 ก.พ เราอกหักเสียใจมาก(คนที่เคยคุยกัน อยู่ดีๆก็หายไปแล้วบล็อกเบอร์โทรศัพท์ติดต่อไม่ได้เลย ) เราชับรถไปพัทยาคนเดียวนั่งกินเบียร์ขวดนึง พอเบียร์หมดส่างเมาเวลาก็ 3 ทุ่มนิดๆ เทอก็ตอบไลน์มา คุยกันไปมาปกติเราก็ถามกินข้าวยัง เทอบอกว่ายัง "รอคนเลี้ยง" ขากลับเราก็เลยแวะไปใกล้ๆบ้านเทอและแวะไปกินก๋วยเตี๋ยวไก่แถว ท.อ.ท ครั้งแรกที่เจอเทอ เทอตัวเล็กขาวน่ารักมากๆสเป็คเลย ดูคราวๆอายุน่าจะประมาณ 20 - 21
หลังจากนั้นวันที่ 1 และ 2 เราไม่ได้ติดต่อเทอไม่ได้เลยและคิดว่าเทอคงไม่ได้อะไรกะเราไม่อยากคุยกะเรา
จนมาถึงวันที่ 3 มี.ค ตอนเช้าเราเพิ่งออกกำลังกายเสร็จประมาณ 6 โมงกว่าๆ เกือบ 7 โมงเช้า เทอทักไลน์มาขอให้เราซื้อโจ็กไปให้เทอ เทอบอกเพิ่งตื่นหิวมาก ด้วยการที่เราชอบเทอเป็นทุนเดิมและคิดว่านี่เป็นการซื้อใจรึป่าว จึงตัดสินใจซื้อโจ๊กและรีบขับรถไปส่ง ปรากฏว่ารถติดครับ ไปถึงเกือบ 8 โมงครึ่งทำให้เราไปทำงานไปทันสายแน่นอน หลังจากส่งโจ๊กเสร็จขากลับคิดว่าไปทำงานไม่ทันเลยแวะทำบุญที่วัด ขอพรเรียบร้อย ขอให้เจอคนที่รักเราทีเถอะสาธุๆๆๆ (อารมณ์นั้นฟรุ้งฟริ้งมากๆมีความสุข) หลังจากทำบุญเสร็จจึงโทรไปหาเทอ ถามว่าโจ๊กอร่อยมั้ย เทอบอกว่าไม่อร่อยเรารู้สึกเฟลมากๆๆ
หลังจากนั้นเราตัดสินใจลางานเลยครับ คิดในใจเอาว่ะไหนๆก็ไหนๆเดินหน้าลุย (ม) เลยยยยย ชวนไปดูหนังเลยครับ เวลาประมาณ 10 โมง ไปถึงเดอะมอลล์บางกะปิ ปรากฏว่าหนังที่จะดูรอบแรก 11.30 ไม่รู้จะไปรอที่ไหนเพราะห้างก็ยังไม่เปิด ตัดสินใจใหม่ชวนไปทะเลดีกว่า จึงสรุปว่าไปบางแสนกัน หลังจากไปบางแสนกินอาหารทะเลเสร็จเวลาประมาณบ่ายสาม เราจึงถามว่าอยากไปไหนอีก เทอบอกอยากไปให้อาหารลิง เราจึงพาไปให้อาหารลิงที่เขาสามมุกหลังจากให้อาหารเสร็จ ก็ถามเหมือนเดิมว่าอยากไปไหนต่อ เทอบอกว่าไม่อยากกลับเราจึงโทรหาเพื่อนที่พัทยา ปรากฏว่าเพื่อนหยุดงานพอดี และ พรุ่งนี้ก็เป็นวันที่ 4 มี.ค ซึ่งเราก็หยุดงานพอดี ปรากฏว่าไปพัทยากันต่อ เมื่อไปถึงพัทยาก็แวะไปช้อปปิ้งหาซื้อชุดกะว่าคืนนี้จะไปเที่ยวผับนัว เพราะว่า ไทเท มาพอดี อะไรจะเหมาะขนาดนั้นๆๆ อะไร อะไร ก็เป็นใจไปหมดคิดในใจ เลยลองถามเทอๆ คืนนี้นอนห้องเพื่อนเรานะ แต่เทอทำหน้าเหมือนไม่อยากนอนที่นี่ เราเลยถามว่าไปเปิดห้องมั้ย เทอบอกตามใจเราเลยไม่รอช้ารีบไปเปิดห้องคิดในใจ คืนนี้ (ย) แน่ 5555+ ความหื่นกำเริบทันที รู้สึกเหมือนเทอให้ท่า
พอถึงเวลาประมาณ 2 ทุ่ม จึงไปหาที่วอมที่บาร์ แถวหาดพ้ทยา ระหว่างที่วอมก็ก็คุยกันปกติ เทอบอกว่าไม่ได้เอาบัตรประชาชนมา เราก็เลยตรงลงว่าถ้าเข้าผับไม่ได้ก็ค่อยมานั่งร้านชิวๆกันก็ได้ ระหว่างคุยๆไปเทอก็เริ่มเล่าเรื่องของเทอ ว่าเที่ยวอย่างที่โน้นนั้นนี่ และเทอก็บอกว่าเทอนี่สายน้ำแข็ง(ice) เทอเลยไม่ค่อยกินเหล้า คิดในใจงานนี้เจอตัวแม่ซะแล้ว หลังจากวอมกันก็ใกล้ได้เวลาไปต่อ เทอมากระซิบบอกว่าเทอ อายุยังไม่ถึง 20 เพิ่งอายุ 16 โอ้วแม่เจ้า ช็อคครับพี่น้อง หลังจากรู้ผมจึงบอกเพื่อนว่า ง่วงแระแล้วจึงแยกย้ายกลับห้องพัก หลังจากกลับถึงห้องก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะในหัวสมองเราก็กลัว เพราะเทออายุแค่ 16 กลัวจะเจอหลอก คิดว่าเป็นพวกต้มตุ่นรึป่าว แต่ระหว่างที่นอนด้วยก็มีแค่กอดแต่ก็กอดแป็บเดียวก็เมือยละ เราจึงแยกกันนอนตามสบาย (เอ่อระหว่างที่กอดเทอบอกว่า "อดทนได้มั้ยรอไปก่อนนะ" ประโยคนี้ทำให้เรารู้สึกคิดว่านี่เป็นความรักรึป่าว T_T) พวกเรานอนกันตั้งแต่ตี 2
แต่เราสะดุ้งนาฬิกาปลุกตื่นตั้งแต่ ตีห้ากว่าๆนอนไม่หลับเพราะปกติเราจะตื่นไปออกกำลังกาย แต่เทอตื่นเอาเกือบเที่ยงเช็คเอ้าเกือบไม่ทัน (มันคืออาการของสายน้ำแข็ง)
วันที่ 4 มี.ค หลังจากนั้นพวกเราก็ไปกินข้าว และ ไปถ่ายรูปกันที่เขาชีจรรย์ และกับเข้ากรุงเทพ ถึงกรุงเทพเกือบทุ่มแวะไปส่งเทอเอาของที่เพื่อนและเอาโทรศัพท์ไปซ่อม แถว เคหะ ร.ก (ช่วงที่อยู่ด้วยกันเทอไม่ยุ่งกะโทรศัพท์เลย ที่แท้ก็โทรศัพท์เสียนิเอง) หลังจากนั้นเราก็ไปส่งเทอที่ห้อง แถว ร.
วันที่ 5 มี.ค เราไปทำงานปกติ ไม่ได้คุยกันทั้งวัน จนถึงตอนเย็นเทอบอกว่าเพิ่งตื่น ไม่รู้ว่าจริงป่าวเราเริ่มสงสัยละว่าหายไปทั้งวัน จะโผล่มาตอนจะใช้งานเราอย่างเดียว (**ช่วงที่โทรศัพท์เอาไปซ่อมเทอบอกว่าเล่นไลน์ในคอม) 555+ คิดในใจนี่คนรักหรอคนใช้กันแน่ แต่ไม่สนใจคิดในใจเอาความรักความจริงใจเข้าสู้ต้องอดทนต้องอดทน พอไปรับเทอที่ห้องแถว ร. และ ขับรถไปส่งเอาโทรศัพท์ แถว เคหะ ร.ก ปรากฏว่ายังซ่อมไม่เสร็จ พวกเราจึงไปขับรถเล่นเพราะไม่รู้จะไปไหนเทอก็ไม่อยากกลับห้อง เชื่อปะครับเราขับรถทั่วกรุงเทพ 100 กว่ากี่โล หลังจากนั้นก็กลับมาส่งที่ห้องแถว ร. ก่อนเที่ยงคืน
วันที่ 6 มี.ค เราก็ไปรับและพาไปเอาโทรศัพท์ที่ เคหะ ร.ก หลังจากนั้นก็ขับรถเล่น มาถึง กกท. เดินเล่นซื้อของกิน (จะบอกว่าเทอตัวเล็กแต่กินเก่งมากๆ น่าจะเป็นผลจากน้ำแข็ง) หลังจากเดินเสร็จคราวนี้ไม่ได้ไปส่งที่ห้องเทอให้ไปส่งที่ ..ลาดกะบัง เทอจะไปหาเพื่อน และชวนเพื่อนไปห้องเพื่อนอีกคนที่บอกว่าเป็นตุ๊ดเพื่อที่จะไปเล่นน้ำแข็ง (นะตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูก เพราะเหมือนมีความรู้สึกดีๆให้ไปแล้ว และไม่กล้าขัดใจ555+ กลัวโดนเด็กหลอก) หลังจากส่งเสร็จเราก็กลับบ้าน พอถึงบ้านก็โทรหาเทอ เทอบอกว่ากำลังกลับห้อง เราก็ฝันดีแยกย้ายปกติ
วันที่ 7 มี.ค เทอมีนัดจะไปทำบุญครอบครัวที่ต่างจังหวัด ตอนแรกคิดว่าคงไม่ได้เจอกันละวันนี้ แต่รู้มั้ยครับเทอไปเล่นน้ำแข็งที่ห้องเพื่อนจ้าาาา ใจสลายมากๆเหมือนโดนโกหก เทอสัญญาว่าจะพอแล้วจะไม่เล่นแล้ว สรุปตอนบ่ายเราขับรถไปรับที่ คอนโด ด.อ.ร ของเพื่อนเทอ ประมาณบ่าย 3 และพากลับเข้ามาเอาของที่ห้อง แถว ร. จากนั้นไปรับป้าของเทอที่ ร.ก แล้วก็ไปรับ ย่าของเทอต่อที่ ตลาดมีน แล้ว จึงตีรถออกไปส่งที่ต่างจังหวัดเพื่อที่จะไปทำบุญญาติที่วัดในวันที่ 8 มี.ค ตอนแรกเทอตั้งใจไปนอน (เทอเป็นคนที่กลัวญาติและเข้ากะญาติๆไม่ค่อยได้ เทอว่าอย่างงั้น) สุดท้ายหลังจากส่งเสร็จเทอก็ติดรถกลับมาพร้อมกะเรา และให้เราไปส่งที่ห้องเพื่อนแถว เคหะ ร.ก
วันที่ 8. มี.ค เราตื่นไปรับที่ เคหะร.ก ถึงเวลา 9 โมง เทอเพิ่งอาบน้ำเสร็จ และไปทำไดร์ผมที่ร้าน กว่าจะเสร็จก็ 10 โมง แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าทำบุญกันตอน 10 โมง เราถึงกะเหยียบรถไปสุดฝีมือเลย คราวนี้เทอเอาเพื่อนเทอไปเป็นไม้กันญาติๆด้วย เพราะกลัวญาติๆเข้าใจผิดคิดว่ากลับบ้านไปนอนก่ะเราเมื่อคืน
หลังจากทำบุญเสร็จ เวลาบ่ายโมง พวกเรา 3 คนไปเที่ยวกันต่อที่ชลบุรี แวะร้องคาราโอเกะ และ ไปให้อาหารลิงอีกครั้งเพราะเทออยากไปอีก หลังจากนั้นก็ไปนั่งกินข้าวที่หาดบางแสน กว่าจะกลับถึงกรุงเทพก็ 2 ทุ่มกว่าๆ แวะไปส่งเพื่อนที่ เคหะ ร.ก และไปส่งเทอที่ห้องแถว ร. ก็เกือบ 4 ทุ่ม
****** วันนี้ก่อนเข้าไปส่งเทอที่ห้อง เทอบอกว่าเทอมีเสี่ยเลี้ยง หัวใจเราแทบจะวายอีกครั้ง แต่ทำไงได้ให้ใจไปแล้วทุ่มไปแล้ว
********* ผ.ช แถวๆนั้น เทอบอกว่าเป็นแฟนเทอหมด เด็กใน 7-11 ยังงี้ เวลาซื้อของที่ 7-11 แถวห้อง ผมต้องลงรถไปซื้อให้ตลอด ซอยนั้นมี 7-11 อยู่ที่เดียว
*************ใกล้จบแล้วครับ
วันที่ 9 มี.ค วันนี้อยู่ดีๆเทอก็มาขอยืมเงินครับ แต่ก็ไม่เยะ 1500 บาท บอกว่าจะเอาไปจ่ายค่าห้องพอเงินที่จะจ่ายค่าห้องเอาไปรักษาพ่อ และเทอบอกว่าจะคืนวันที่ 11 ระหว่างทางที่ไปหาเทอไลน์มาบอกว่าอย่าบอกน้านะว่าเทอยืมเงินเรา (ตอนแรกน้าเทอจะติดรถมาลงปากซอยแต่เราไปถึงช้าเพราะรถติด)
แต่เราก็ยังไม่ได้กดตังติดตัวไปให้เทอ เพราะถ้ากดไปให้เทอแล้วกลัวเทอไม่ออกมากินข้าวด้วยกัน หลังจากเจอกันก็กดตังให้เทอ 1500 เทอบอกว่าให้กลับไปส่งที่ห้องจะเอาตังไปจ่ายค่าห้องและจะขึ้นไปเอาของที่ห้อง (แต่เพื่อนๆรู้มั้ยครับ เทอเอากุญแจห้องทิ้งไว้ในรถเรา เรานี่อดสงสัยไม่ได้ว่าเข้าห้องไปเอาของได้ยังไง มีใครอยุ่ในห้องรึป่าว ??? เทอบอกว่า อยู่คนเดียว มีน้ากะพ่อแวะมาหาบ้าง) หลังจากที่เทอบอกว่าจ่ายค่าห้องและเอาของเสร็จ เทอให้เราไปส่งที่คอนโดเพื่อน ไปเอาสายชาจ คอนโด ด.อ.ร ถนนครีนนครินทร์ หลังจากนั้นก็แวะมากินโจ๊กแถว ท.อ.ท หลังจากกินโจ๊กเสร็จ ก็ให้ไปส่งคอนโดแถวลาดพร้าว (เราเริ่มเอ๊ะใจ ไปส่งคอนโดมีแต่เพื่อนที่เป็นตุ๊ด ) แต่ที่ดูๆจากเพื่อนในเฟสแล้ว แมร่งไม่มีตุ๊ดเลย
วันที่ 10 มี.ค วันแห่งโลกาวินาศศศศ
เรากำลังปั้นจักรยานไปทำงาน เข่านี่ทรุดเลย "สุดท้ายเป็นได้แค่เพื่อนกัน"
คิดในใจไม่เป็นไรเป็นเพื่อนกันก็ยังเทคแคร์ได้นิหว่า
วันที่ 11 มี.ค วันนี้ทั้งวันเราไม่กล้าทักไปเลยเพราะกลัวเทอจะคิดว่าเราทวงเงิน แต่ด้วยการที่อยากคุยจึงทักไลน์ไปหลังเลิกงาน
17.21 เธอตื่นยัง
17.22 จะให้เข้าไปเอาตังมะไร
20.13 ตื่นแล้วตอบด้วยนะครับ
*********ความจริงเทอตื่นตั้งนานแระแต่ไม่ยอมอ่านไลน์ สรุปว่าเทอ ลบเฟสเราและบล็อกเฟสเรา เราจึงโทรไปหาก็ตัดสายทิ้ง แต่ยังไม่ได้บล็อกเบอร์
ซักพักก็บล็อกไลน์เราอีก เราไม่รู้จะทำไงเลยส่งข้อความไปหาเทอ ขู่ซะเลยย
**** สรุป *****
1. เรารู้จักและคุยเทอประมาณ 12 วัน
2. ตังที่เสียไปจากที่ไปเที่ยวค่าน้ำมัน-แก๊ส และ ที่ยืมหลังสุด ประมาณ 7000
3. ระยะทางที่ขับรถวัดได้ ประมาณ 1700 กิโลเมตร
4. ยังไม่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง จับมือเรายังไม่ค่อยกล้าจับเลย ตอนกอดก็ได้แต่แตะไหล่จากข้างหลัง
5. เรารู้จักบ้านญาติเทอ และ เราตามหาเฟสของญาติๆเทอที่เคยไปรับและพาไปส่งได้แล้วแต่ยังไม่ได้แอด
6. เรื่องเทอเล่นน้ำแข็งทางญาติๆน่าจะไม่รู้
7. เทอ อายุ 16 กำลังจะเข้า 17 และโดนไล่ออกจากโรงเรียนแล้ว
คำถามคือ เราก็ไม่ได้คิดมากนะ ได้เป็นเพื่อนก็โอเคแล้ว แต่ความรู้สึกที่เฟลคือ โดนบล็อกเฟสบล็อกไลน์ ไม่รับโทรศัพท์ เพราะเรื่องเงินแค่ 1500 เสียใจสุดๆ เราควรจะปล่อยเด็กคนนี้ หรอ จะจัดการเท่าที่จะทำได้ เช่น ติดต่อญาติๆบอกให้ญาติๆเด็กคนนี้ได้รับรู้ไว้ ถ้าปล่อยก็จะทำให้ไปหลอกคนอื่นอีกรึป่าว
เราแค้นมากมาก ถ้าเทอตั้งใจหลอกเราตั้งแต่ต้น **เทอเป็นนางมารร้าย**
****จบแล้วนะครับ ยาวหน่อยนะครับ เรานี่อยากละลายน้ำแข็งให้หมดโลกจริงๆ ทำอนาคตของชาติพัง ****
อัพเดท วันที่ 13 มี.ค วันนี้เป็นวันเกิดเทอ เทอปลดบล็อกเฟสและทักเฟสเรามาทวงของที่อยู่ที่เรา มีกระเป๋าสะพายหนัง 1 ใบ ก่ะหมวกอีก 1 ใบ เทอบอกว่าเอาไปคืนเทอด้วยนะแต่เทอไม่มีตังคืนให้เราหรอก ตอนนี้ใจเราอ่อนไหวคิดอยู่ว่าจะเอาของไปคืนหรอว่าให้เทอมาเอาเองเพราะว่าเราขอที่อยู่เพื่อที่จะส่งของไปให้แต่เทอบอกให้เอาเข้าไปฝากไว้ที่หอเลย แต่เราไม่อยากไปแถวนั้นเลย ไม่อยากไปเจอความทรงจำเดิมๆ เศร้าใจมากๆ